Schrijntjes genoeg in de mooie oude stad van Bari.

Maar Bari is vooral de stad waar (een deel van) Sinterklaas begraven ligt … wij zagen zijn tombe. Bjeurn vertelde onze jongste believer dat Sinterklaas verrezen is net als Jezus, en op internet lazen we de wonderen van onze Sint nog eens na. Wij weten nu waarom je je schoen moet zetten, en wat het verhaal is achter de chocolade centen. De enige vraag blijft nog waarom die man op de afbeeldingen en de beelden niet lijkt op ‘de Sint’.

Een vreemd ding ook … de huizen hebben hier brandkastdeuren … ook de woning waar wij verblijven. We hebben al gemerkt dat in Italië iedereen alles steeds zeer goed op slot doet, maar dit is toch wel heel raar.

Over onze verblijfplaats zijn we nog steeds wildenthousiast … zeker na het zien van het terras.

Aan de zeeëgel durfden we ons niet wagen … te vroeg op de dag was ons excuus … misschien een volgende keer.

De kinders hadden ook een goede tijd, na een week zonder gsm (gestraft) mogen ze eindelijk nog eens een spelleke spelen … feest.

al vinden ze wat rondhangen ook nog steeds fijn

ze maakten er zelfs een vriendje bij  

op vlak van homeschooling hebben we turnen wat verwaarloosd … nog wat werk aan het ‘haasje over’

de kinders groeien trouwens als kool … wij moeten regelmatig nieuwe kleren kopen, maar zie eens hoe content ze zijn met hun nieuwe outfit. Jammer dat ik niet meer groei want ik ben ook wel wat uitgekeken op mijn outfits (enfin … they doesn’t spark joy anymore)