* “Gaat gij dan 40 dagen niet eten?”, mijn verbaasde collega’s als ik hen verklaar dat ik aan de vasten doe

* “Ben je katholiek?” de vraag die ik praktisch van iedereen krijg

* “Ik voel me precies zoals thuis”: zegt mijn collega bedeesd nadat ik hem heb afgesnauwd (1edag)

* “Vasten, da’s gewoon ne moderne naam voor regimen, belachelijk, ik heb trouwens liever een vrouw met wat pak aan” bromt mijn cynische collega

Maar soit … ik hou het nog steeds vol … geen chocolade tot pasen.
Ipv mijn dagelijkse chocomousseke (’t enige in ’t bedrijfsrestaurant dat nu eens ‘echt goed’ is) neem ik nu een stuk fruit, mijn favoriete chocomelkske wordt ingeruild voor ne koffie en ik pik niet meer de speculaaskes bij onze secretaris.

Ik moet zeggen dat geen chocolade pakken gemakkelijker is dan geen alcohol. Maar ik moet ook bekennen dat ik me nog wel heb bezondigd aan chips en gisteren als dessert ipv de chocoladeverleiding de appelcake heb gekozen.
Ik ontzeg me dus helemaal niet alles.

Maar misschien moet ik wel eens wat strenger zijn, want 2 snoepkilo’s zijn er de laatste tijd ongemerkt bijgekomen … en ik wil ze niet.

Daarmee ga ik me wat extra inzetten, ’t is de moment nu wel met zovelen zijn in onze missie.

En Annava, Annelies, Kelly, Mamasha, RietjeTine, Sofie, TessEster, Zita,  …. en al degenen die ik nog vergeten ben, ik ben benieuwd naar jullie eerste 10 dagen.